Οξειδωτικό στρες
Το οξειδωτικό στρες προκαλείται από μία αύξηση των ελεύθερων ριζών οξυγόνου στους ιστούς, ουσίες οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στα κύτταρα και στο DNA και επομένως μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ποιότητα και λειτουργία του σπέρματος. Αυξημένο οξειδωτικό στρες έχει δειχτεί πως επηρεάζει την μορφολογία, κινητικότητα, δυνατότητα γονιμοποίησης και ακεραιότητα του DNA των σπερματοζωαρίων.
Ανεξαρτήτως της αποτελεσματικότητας του βασικού σπερμοδιαγράμματος, αυτό δεν είναι πάντα αρκετό για να εκτιμήσει πλήρως την ανδρική γονιμότητα, καθώς ορισμένοι άνδρες εξακολουθούν να έχουν δυσκολίες, ακόμη και αν τα αποτελέσματα του σπερμοδιαγράμματός τους είναι φυσιολογικά. Σε τέτοιες περιπτώσεις ιδιαιτέρως, η αξιολόγηση του οξειδωτικού στρες μπορεί να προσφέρει μία πληρέστερη εικόνα των υποκείμενων αιτιολογικών παραγόντων και να καθοδηγήσουν την κλινική διαχείριση.
Η ανάλυση του οξειδωτικού στρες εξετάζει την ισορροπία των οξειδωτικών και των αντιοξειδωτικών ουσιών στο σπέρμα. Επιπρόσθετα, μπορεί να εκτιμήσει την αντιοξειδωτική ικανότητα των αμυντικών μηχανισμών του ίδιου του σπέρματος και να εντοπίσει ανεπάρκειες. Η εκτίμηση του οξειδωτικού στρες του σπέρματος μπορεί να πραγματοποιηθεί παράλληλα με το συμβατικό σπερμοδιάγραμμα με τη χρήση του ίδιου δείγματος.
Όσον αφορά την κλινική εφαρμογή, η εκτίμηση οξειδωτικού στρες του σπέρματος μπορέι να είναι χρήσιμη στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Ανεξήγητη υπογονιμότητα
- Ενδείξεις αυξημένης οξείδωση σπέρματος:
- Κακή κινητικότητα σπέρματος (ασθενοσπερμία)
- Κακή μορφολογία σπέρματος (τερατοσπερμία)
- Αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια στο δείγμα – λοίμωξη
- Αυξημένος Δείκτης Κατακερματισμού DNA (DFI)
- Ενδογενείς αιτίες αυξημένης οξείδωσης:
- Κιρσοκήλη
- Ορμονικές ανωμαλίες
- Γήρανση
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Χρόνιο ψυχολογικό στρες
- Εξωγενείς αιτίες αυξημένης οξείδωσης:
- Κάπνισμα
- Κατανάλωση αλκοόλ
- Κατάχρηση ουσιών
- Ορισμένα φάρμακα (χημειοθεραπεία κλπ)
- Περιβαλλοντική έκθεση (ακτινοβολία, βιομηχανικά χημικά κλπ)
- Κακή διατροφή και παχυσαρκία
Συνολικά, η διαθέσιμη στρατηγική θεραπείας είναι να μειώσουμε την οξείδωση και να αυξήσουμε τα αντιοξειδωτικά του σπέρματος. Επομένως, η θεραπεία περιλαμβάνει:
Μείωση της επίδρασης των παραγόντων κινδύνου
- Πιο υγιής τρόπος ζωής
- Μείωση σωματικού βάρους
- Διακοπή καπνίσματος
- Μείωση κατανάλωσης αλκοόλ
- Αποκατάσταση κιρσοκήλης, όπου ενδείκνυται
Χορήγηση αντιοξειδωτικών
- Βιταμίνη C
- Βιταμίνη E
- Σελήνιο
- Ψευδάργυρος
- Φυλλικό Οξύ